الگوهای قرارگیری ایمپلنت دندان

صحبت از ایمپلنت کردن دندان که می شود، چندین پروسه شامل این روش می شود. درواقع منجر به اطمینان شما از نتیجه و رضایت کار می شود. به عنوان مثال، الگوهای قرارگیری برای این کار استفاده می شود. با این الگوها می توان ایمپلنت ها را با اطمینان و مستحکم تر استفاده کرد.

نگاهی بر الگوهای قرار گیری ایمپلنت دندان :

اولا، قرارگیری این الگوها از آنجایی که عملکردی بعنوان یک کمک برای پروتز ایمپلنت دارند، مفیدند. چیزی که آن ها انجام می دهدن، حفظ موقعیت اباتمنت ها در جای مناسب شان است. در ایمپلنت کردن دندان، دندان با اطمینان در استخوان انکور می شود. سپس یک قطعه ترنزیشن می باشد که توسط دندانپزشک استفاده می شود. و قرار است روی ایمپلنت نصب شود.

بعنوان اباتمنت نیز شناخته می شود، که به عنوان پیوندی ست بین ایمپلنت دندان و تاج دندان. آن ها را به هم متصل می کند. عمدتا اباتمنت به ارامی به ایمپلنت پیچ می شود، و پس از این روند، تاج دندان در دهان آشکار می شود.

حقایقی درباره انواع اباتمنت

برای کسب اطلاعات بیشتر و قرارگیری این الگوهای کاشت، و موقعیت دهی دندان، باید انواع پیوندهای ایمپلنت یا پایه ها را بشناسید. مثلا آن هایی که دارای محافظ ضد چرخشی می باشند، همانند آن هایی که بدون این ویژگی می باشند. به عبارت ساده تر، محافظت ضد چرخشی باعث می شود تا در حالت خاصی، قسمت مورداستفاده با ایمپلنت دندان قرار گیرد.

به گفته متخصصینی که کاشت دندان انجام می دهند، این نوع از ایمپلنت ایده ال است. به ویژه که کار از نوع implant-prosthetic باشد. متاسفانه یک مشکلی که پیش می آید، با فواصل میکرویی، بین ایمپلنت و اباتمنت است. باعث بروز یکسری نگرانی هایی در بعد کار می شود.

با اتصالات پلاگین در کاشت دندان، مشکلاتی می باشد که در نهایت ممکن است باعث تخریب استخوان ایجاد شده شود. این خرابی ممکن است دربعضی مواقع اتفاق بیفتد. اما در اتصالات مخروطی معمول نیست. دلیل اصلی این واقعیت اینست که هیچ فاصله کوچکی بین ایمپلنت و اباتمنت نیست. از این رو، هیچ اسیب یا نگرانی درنهایت رخ نمی دهد.

توجه به این مسئله مهم است، که کار با آن می تواند تاحدی پیچیده باشد. زیرا هیچ محافظتی در برابر چرخش آن نیست. درصورت عدم وجود این ویژگی در تکیه گاه، تکنسین دندانپزشکی نیاز به کار روی اتصالات مخروطی دارد. این امر برای به دست اوردن الگوی موقعیت یابی ضروری ست. برای اینکه مدل را از روی دهان بیمار به پلاستر انتقال داد. بنابراین پایه ها محکم پیچ می شوند وبه درستی در ایمپلنت دندان قرار می گیرند.