جراحی لثه اولین بار در سال 1924 انجام شد و مجدد در سال 1935.

اما تا سال 1949 پذیرفته نشده بود، تا زمانی که بحث هارمونی لثه و کانتور لثه و حذف پاکت های لثه نیز انجام گرفت. حال می خواهیم یکسری از این روش ها و تکنیک های جراحی لثه را بررسی کنیم ببینیم که کدامین در آن سال ها و البته درحال حاضر، انجام می شوند!

تکنیک های جراحی لثه یا جراحی پریودنتال

تکنیک کورتاژ

به گفته متخصص بیماری های لثه، این روش که کورتاژ (curettage) نام دارد، یک جراحی برای حذف دیواره اپیتلیال پاکت می باشد. این روش جراحی بافت های متصل را در تماس مستقیم با سطح ریشه ها قرار می دهد، تا مجدد متصل شوند، قبل از اپیتلیوم.

Gingivectomy

جینجیوکتومی یا Gingivectomy هم تکنیکی ست که برای برداشتن بافت اضافی لثه بدون توجه به تغییر شکل استخوان های زیرلایه ای. این بافت متصل به پایه استخوان های زیرین، برداشته می شود و بافت جدید می تواند در داخل آن لانه گزیند.

یکسری تنظیمات جزیی روی استخوان هم انجام می گیرد. اما معمولا بدون فلپ رفلکشن.

جراحی Osseous یا استخوانی : رویکرد پالاتال

این جراحی در رویکرد پالاتال صورت می گیرد که از اصول سنتی جراحی استخوان (فلپ با ضخامت کامل به همراه استئوپلاستی استخوان) به منظور ایجاد معماری مثبت استفاده می شود.

اما دسترسی از طریق فلپ کام باعث می شود که بافت باکال دست نخورده بماند. این روش به لحاظ زیبایی شناسی بهتر، برای از بین بردن نقص های احتمالی ناشی از جراحی و شکل گیری بهتر بخیه در کام را فراهم می سازد.

علاوه براین، ریشه های باکال دندان های مولر فک بالا، می تواند برجسته و در محفظه آلوئول باشند. قرار گرفتن در معرض جراحی در یک پلیت کورتیکال که از قبل هم نازک تر شده، ممکن است باعث از بین رفتن استخوان و مشکل بافت نرم شود. باید به میزان استئوپلاستی توجه شود. چون فقط با بالابردن فلپ به تنهایی، حدود 0.8 تا 1 میلی متر استخوان ممکن است از دست برود.

درمان کاهش پاکت ها با کمک لیزر

انواع متفاوتی از لیزرها برای درمان کاهش پاکت ها می باشند.

لیزرهای Nd:YAG، Er:YAG، Er، Cr:YSSG، لیزرهای 10.6-micron carbon dioxide، لیزرهای 9.3-micron carbon dioxide، و لیزرهای دیود همگی برای کاهش پاکت های لثه استفاده می شوند. اکثر لیزرها هدف شان برای برداشتن بافت های نرم می باشد. درحالیکه بقیه لیزرها مثل آن هایی که از خانواده Er:YAG و 9.3-micron carbon dioxide می باشند، هم برای بافت نرم و هم برای بافت سخت دهان استفاده می شوند.

این لیزرها ابزاری مفید برای جراحی های سنتی دهان می باشند. بهترین لیزر همیشه مدلیست که برای کلنیسین خاص و بیمار خاصی استفاده می شود.