جلوگیری از رشد باکتری ها روی دندان های مصنوعی
نگهداری صحیح از پروتزهای مصنوعی برای حفظ تناسب خوب و عمر طولانی پروتزها ضروری است.
تکنیک های نگهداری خوب همچنین به کاهش میزان باکتری هایی که می توانند روی دندان مصنوعی رشد کنند کمک می کند. اگر متوجه افزایش بوی بد دهان، بافت عجیب و غریب روی دندان مصنوعی خود شدید یا بیش از حد معمول بیمار می شوید، دندان مصنوعی شما ممکن است دارای پلاک باکتریایی باشد. متخصص پروتزهای مصنوعی می تواند این پلاک را حذف کند اگر این تکنیک های ذخیره سازی به اندازه کافی کامل نباشد.
بیشتر دندان های مصنوعی را می توان با خیال راحت در یک لیوان آب تمیز در طول شب نگهداری کرد.
این آب باید هم دمای اتاق باشد. آب داغ می تواند قسمت های پلاستیکی دندان مصنوعی را ذوب یا تغییر شکل دهد. می توانید از آب لوله کشی یا آب بطری استفاده کنید. دندان مصنوعی را بیش از 12 ساعت در آب نگذارید.
همچنین می توانید پروتزهای خود را در محلول مخصوص تمیز کردن دندان مصنوعی نگهداری کنید.
این محلول ها حاوی آنزیم هایی هستند که به تجزیه ذرات غذا و باکتری ها کمک می کنند. حتما دستورالعمل های روی بسته بندی را دنبال کنید. برخی از پاک کننده های دندان مصنوعی زمانی که پروتز پس از خیساندن مسواک زده می شوند، بهترین عملکرد را دارند. مواد تمیز کننده دندان مصنوعی را خودتان نسازید.
مواد شیمیایی خشن مانند پراکسید، الکل و دهان شویه به عنوان محلول پاک کننده دندان مصنوعی نیستند.
یکی دیگر از بخش های مهم مراقبت از پروتز این است محل خیساندن یک شبه پروتز دندان است.
پروتزها را از جاهایی که ممکن است ظرف ریخته شود، دور نگه دارید. دندان مصنوعی همچنین باید دور از سینک و توالت نگهداری شود. سیفون توالت می تواند میکروب ها را به هوا منتقل کند. این میکروبها میتوانند روی دندانهای مصنوعی شما فرود بیایند و وقتی دندان مصنوعی را به دهان خود برگردانید، بیمار شوید.