دندان هایی که از داخل آسیب دیده یا عفونی شده اند، اغلب با عصب کشی ریشه درمان می شوند که به عنوان روت کانال شناخته می شود. اگرچه روت کانال خیلی وقت است به عنوان درمانهای دندانپزشکی ترسناک در نظر گرفته میشود، اما از نظر راحتی، این روش واقعا تفاوت چندانی با پرکردن دندان یا سایر ترمیمها ندارد.
در بسیاری از موارد، دندانپزشک به بیماران توصیه می کند که پس از درمان ریشه دندان، روکش دندان را انجام دهند.
روت کانال یک روش معمول دندانپزشکی است که برای درمان عفونت داخل دندان و کمک به حفظ آن، برای جلوگیری از کشیدن دندان انجام می شود.
در طول درمان ریشه دندان، دندان را بی حس می کنند و نواحی عفونی داخل پالپ یا مرکز عصبی دندان را تمیز می کنند. هنگامی که تمیز و ضد عفونی شد، یک ماده پرکننده مخصوص در پالپ و کانال های ریشه دندان قرار می گیرد. و دندان را از داخل تقویت می کند.
هنگامی که دندانی پوسیده، یا آسیب دیده، باکتری های دهان راحت تر به پالپ دسترسی پیدا می کنند. این اغلب منجر به عفونت در این ناحیه حیاتی دندان میشود که میتواند منجر به درد، در میان سایر علائم ناراحتکننده برای بیماران شود.
در صورت وجود یک یا چند مورد از علائم و نشانه های زیر ممکن است نیاز به درمان ریشه باشد :
درمان ریشه، پالپ دندان عفونی را که منبع عصب و عروق خونی است، خارج می کند.
در صورت عدم وجود پالپ، دندان دیگر مواد مغذی دریافت نمی کند تا زنده بماند.
این باعث می شود دندان های درمان شده با عصب کشی شکننده تر و مستعد شکستن، ترک خوردن و خرد شدن شوند.
روکش دندان یک ترمیم کامل است که دندان را از خط لثه به بالا می پوشاند و از آن محافظت می کند. روکشی که از پرسلن همرنگ دندان یا سایر مواد بادوام ساخته شده، ساختار داخلی دندان را در کنار هم نگه می دارد و در عین حال عملکرد و ظاهر طبیعی دهان را بهبود می بخشد.
در مرکز دندانپزشکی، بعد درمان ریشه یک ترمیم موقت روی دندان قرار میگیرد تا زمانی که به طور کامل بهبود یابد.
هنگامی که بهبود یافت، بخشی از مینای دندان برداشته می شود تا جایی برای روکش ایجاد کند و از دندان آماده شده قالب گرفته می شود.
طبق قالب گرفته شده، یک روکش دندانی سفارشی ساخته خواهد شد تا به طور یکنواخت روی دندان قرار گیرد. تاج جدید باید عملکرد طبیعی بایت و جویدن را داشته باشد.
در عین حال ظاهری بدون شکاف و زیبا برای لبخند بیمار ارائه دهد.